Hyper als altijd stormde ze op de hekken af. Damn het was hier zo klein. Kleiner dan die uitgestrekte weides die ze had ontdekt sinds ze bij Scarlett was. Pff eindelijk weer de benen strekken. Aisha hinnikte fel en steigerde hoog, haar hoeven grepen in de lucht voordat ze met een doffe plof weer in het zand terecht kwam. Ze bokte hoog in de lucht. Pff Scarlett moest opschieten met de stal die ze moest opfrissen. Aisha schudde haar hoofd en stopte het tussen haar benen om nogmaals te bokken. Gelijk daarna scheurde ze elegant en sierlijk door de kleine paddock. Het was dan niet groot maar ook niet klein, dat was zeker zo. Ze hief haar hoofd nog meer en liet haar staart krullen. Zo hoog mogelijk. Het lukte makkelijk en ze ademde diep in. Zo zag je haar ribben nog meer. Omg wat was ze dun maar dan ook weer een tikkeltje fors. Misschien… ach wat, wat moest ze doen? Ze was wel wat aan de forse kant. Je kon haar ribben nog maar net zien en Aisha was daar minder trots op. Nonchalantjes voor haar doen wierp ze een vluchtige blik op het hek. Hmph, dat ene meisje weer. Dat éne meisje. Het meisje dat ongeveer 8 was en Aisha wou kopen. Nou echt niet! Ze was geen opdirk pop voor vlechtjes in haar manen. Ze was puur naturel. Neutraal was ze niet, af en toe een goed gevecht en een kant kiezen deed ze wel. Ze moest af en toe vechten voor dingen maar volledig goed was ze wellicht ook niet te noemen. Ze wist het niet. Slecht was ze niet. Slecht zou amper kunnen wellicht. Wiewist. Slechte paarden zouden zeldzaam zijn hier. Aisha snoof en keek met een ruk achterom. Ze keek in de bruine kijkers van een bruine hengst. Aisha glimlachte en hief haar hals nog eens stukje meer. ”Goedendag?” Zei ze half vragend. ”Mijn naam is Aisha Budur Charifa.” Haar namen hadden allemaal betekenissen. Aisha betekende leven of goed leven, nou ze had een goed leven tot nu toe. Budur betekende volle maan, ze was in volle maan geboren en Charifa betekende verheven of van edele afkomst, ze was zeker van edele afkomst. Een ietwat geamuseerde glimlach sierde haar lippen en ze trok een wenkbrauw op. Haar hals hief ze met een ruk nog iets verder en haar hoeven kwamen 3 centimeter van de grond af. Gewoon omdat ze amper stil kon staan. Aisha grijnsde. ”Of zeg maar Aisha.” Sprak ze uiteindelijk toch. Ze liep een paar passen en stond weer stil. Daarna wachtte ze af.
[Sawahi]
[Sawahi]