GO AWAY!!!

Amy was bijna klaar met alles. Alleen nog wat boxen uitmesten en de paarden binnenzetten die binnen moesten staan en dan kon ze met de paarden aan de slag. Ze ging gelijk aan de slag door een grote drol uit het stro te pikken met haar hooivork en in de kruiwagen te zwiepen. Een verdwaalde lok viel voor haar ogen die ze achter haar oren zwiepte. Er klonk een geluid achter haar, een kuchje. Het was Lou, haar zus. Amy ging verder met de box en hoorde dat Lou niet weg ging. Ze keek vragend om naar haar grotere zus. ”Wat is er Lou?” Vroeg ze ietwat afwezig. ”Denk je dat Sugarfoot even in de wei mag?” Vroeg ze aarzelend. Amy glimlachte en knikte naar haar zus. Lou ging gelijk naar de box van de kleine shetlander. Ze was echt gek op die shet. Amy ging weer aan het werk. Nu alleen nog maar opstrooien en dan naar de volgende box. Ze pakte een hooibaal en strooide de stal op.
Nadat ze alle stallen had uitgemest en opgestrooid pakte ze een halstertouw en floot naar Sundance. Die kwam, dartel als altijd vrolijk naar haar toe gerend. Amy grijnsde en klikte het touw vast waarna ze het hek opende om Sunny door het hek te leiden. Amy sloot het hek en zette de merrie vast om vervolgens haar borstelset te pakken. De zwarte merrie genoot van de zachte borstels die haar velletje streelden en kneep haar ogen genietend toe. Sundance’s vacht glom na een kleine tijd. Amy pakte het westerntuig en zadelde de merrie op waarna ze wegreed. ”Ho girl.” Sprak ze toen ze Ty hoorde roepen. Met een van de leisels drukte ze tegen de nek en de merrie ging de goede kant op draaien. Een grote glimlach brak door. Ty had Liberty gezadeld en reed naar haar toe. Amy glimlachte en draaide de merrie om. Samen reden ze weg, van het erf af. Amy genoot van het ritje net als haar paard Sundance. Ty en zij praatten nog wat over de paarden en toen kwamen ze het erf op. Amy zadelde de merrie af en zette haar in de plaatselijke weide. Haar oog viel op een temperamentvolle arabier. Ze leunde op het hek met haar witte cowboy hoed op en met een lange grasspriet in haar mond. Ze zag dat de hengst alleen een stalhulp vertrouwde en ze zag wel zo ongeveer waarom. De stalhulp leidde de hengst uit de weide. ”Meneer, zou u heel even willen komen?” Riep ze naar hem. De man zette de hengst vast en kwam naar Amy toe. ”Amy Fleming van Heartland.” Stelde ze zich voor. De man glimlachte. “Ik ben Ronny en ik heb van je paardenboerderij gehoord. Wat kan ik voor je betekenen?” Vroeg hij. Amy knikte naar de hengst met een vragende blik. Hij lachte schamper en legde alles uit. Amy haalde een klein blikje uit haar zak en deed dat grijze poeder op haar hand. Het werkte kalmerend en geruststellend bij paarden. Zonder oogcontact te maken strekte ze haar hand uit en liet de hengst ruiken aan het kalmerende poeder.